Kalbime Doğ

Belki ben sensizlikte tanıdım

Güneşin yokluğunu

Çağırdı meltemler

Şarkıların en yalnızını

Gemiler limanların en ıssızını.

Ama kimse, hem de hiç kimse

Senin kadar içten, senin kadar samimi

Fısıldayamadı adımı.

Bu yüzden bakışı nakışlım,

Kalbime doğmalısın.

Hasretime bir nokta kondurmalısın.

Kendi gönlüm dar bana,

Onu sen doldurmalısın.

Nasıl ki baharlar kucaklar çiçekleri,

Rüzgarlar sürükler yelkenlileri,

Fenerler yol gösterir gemilere,

İçten bir gülüş öldürür hüznü,

Nasıl ki tabutu olmaz ölümün,

Öyle de güneşi olmaz aşkın.

Öyleyse bakışı nakışlım,

Kalbime doğmalısın.

Nasıl ki;

Ferhat dağda yol olur,

Mecnun çölde kum olur,

Sen de Güneş olup

Doğmalısın kalbime.

Sen olmalısın kavuşturan,

Gecemi gündüzüme.

Aslı Çetinkaya