Sessiz bir Temmuz
İlk haftanın son günü
Çeyrek asıra üç var
Avuçlarımda kendi emeklerim
Onunkilere katıyorum
Yüzündeki bir tebessüme muhtaç
Saklı kalmış dudağının kenarında
Bir öpüşe muhtaç
Saçlarım örtüyor tenini
Sesler karışıyor birbirine
Kim nerede başlıyor?
Kim nerede bitiyor?
Her bir kareye ılık rüzgâr çarpıyor
Bir bütün olmanın ahengi
Sanki ipekten bir çarşaf
Uçurumun yamacında gözlerine bakıyorum
Fısıltılar duyuyorum, sanki çok uzaktan
Sesler duyuyorum, oldukça derinden
Ve en derinlerime çarpan…
Hissediyorum
Tenimi okşayan ılık rüzgârı
Kıyıma vuran dalgaları
Uçurumdan atlayacağımı…
Biliyorum
Eşiğe yaklaştığım her nefeste
Gözlerine bakıyorum
Zaman yok
Başkaları yok
Bedenim düşüyor boşluğa
Sana sımsıkı tutunuyorum
Sıcacık bir Temmuz
İlk haftanın son günü
Üzerime sinen kokun
Uykuya dalmama beş var
Çağla FULYA