Yorgun

Öyle kızgınım ki hiç sormayın

Deprem olup yıkasım var duvarları

Bir kasırgayla savrulasım

Bir yanardağ gibi patlayasım var

Püskürterek lavlarımı etrafıma

Yakasım var bu şehri

Öfkemle

Öyle küskünüm ki hiç sormayın

Yıldız olup kayasım var gökyüzünden

Bir Dünya’nın gölgesinde

Ay olup tutulasım

Gökyüzünü de yutan bir kara deliğin içinde 

Kaybolasım var 

Sonsuzluğa doğru.

Öyle doluyum ki hiç sormayın

Buhar olup karışasım var bulutlara

Takılıp bir boraya 

Umutların kurak topraklarına

Yağmur olup yağasım var

Filizlenir mi dersin?

Bir umut 

Benim gözyaşlarımla

Öyle yorgunum ki hiç sormayın

Lâl olup susasım var sevda türkülerine

Âmâ olup görmeyesim düş kırıklıklarını

Ne kalmaya tahammülüm

Ne de gitmeye mecalim var

Dalıp derin bir uykuya 

Şuracıkta

Serilesim var toprağa sessizce

hatice ışıktaş