Adam bir kadını sevdi
Tuttu sevilmeyi bekledi
Korkak adımlarına hayaller ekledi
Sindi bir köşeye sevilmeyi bekledi
Gel git’lerin sallandırdığı kararlarının
Ardına saklandı tereddütlerle dolu
Takıntılı ve saplantılı aklının kuruntusunda
Yaşamayı unuttu
Büyük büyük düşleri küçük limana sığdırdı
Sandı
Ve bekledi
Kürek çekmeden, denizle boğuşmadan
Kaptan olmayı
Bekledi zamana zaman ekledi
Tepesi atınca bazen bazen
Atıverdi ruhunu kalabalık caddelerin yalnızlığına
Bir gün… Bir gün… dilinden hiç eksilmedi
Yarınlarına yarın kattı
Düşlerini düşürmedi
Kendini kandırdı
Döngüsel yaşam devrederken
O durdu saydı yerinde
Umurunda olmamışken zaman beyin
Görülmeyi umdu
Koştu
Gölgeliğine gölgelik ekledi
Dayanamadım onun umarsız yaşamına
Çektim köşeye anlatmaya yeltendim
Efkar duydu yeise düştü
Ama sandım anlayıverdi yaşamı
Beni üzmedi kırmadı yormadı
Pişmanlık duyumsatmadı
İsterdim deyivermeyi oysa
Zaman aralıklarında
Dans etmedi
Durdu
Bekleyişine bekleyiş ekledi
Yaşamayı bekledi
CANKUŞ
Darağacı Sanat 