Gece olurken kurtlar ulurken
Karanlığa gözlerini diken bir çocukken
Elleri hüzün ve yaşla dolarken
Sessizce gıcırdayan tahtalar ruhuna korkuyu işlerken
Sessiz evde bir ses bekler kulakları
Sevgi ile işlenmiş annenin sesleri
Doldurur odanın her köşesini
Hüzün dolu gözler sevgiyle yeşerir aniden
Günün ışıkları arasından gelen gülüşlerin sesleri
Mutlu sona götürür bu hikâyeyi.
taha lale
