Mutlu Son

Gece olurken kurtlar ulurken

Karanlığa gözlerini diken bir çocukken

Elleri hüzün ve yaşla dolarken

Sessizce gıcırdayan tahtalar ruhuna korkuyu işlerken

Sessiz evde bir ses bekler kulakları

Sevgi ile işlenmiş annenin sesleri 

Doldurur odanın her köşesini

Hüzün dolu gözler sevgiyle yeşerir aniden

Günün ışıkları arasından gelen gülüşlerin sesleri

Mutlu sona götürür bu hikâyeyi.

taha lale