saç telleri arasından geçen rüzgarın sesini
Duyan kulaklarımın ruhuma işlediği hüznü
Kalbimin hissettiği anı hatırlayan gözlerim
Ardı ardına acı sarıyor ruhumu fark ettirmeden
Çoktan sarılmışım kedere hiç debelenmeden
Ellerimin arasından geçen zaman beni tüketirken
Çoktan ak düşmüş saçlarıma hiç bekletmeden
Ve küçük düşlerimin arasında kalan ben
Beni anlayan yine sadece ben
Hiç beklemiyordum diyemem
Sadede gelmeden son bir kez gülümsesem
Yine ak gökyüzüne bakıp yarını beklesem
Ve ardımda kalanları düşünmeden
taha lale