Sizi bir yerden tanıyorum
Belki yarım yamalak düşlerimden
Bendeki tesirinizi daima hatırlıyorum
Ayın eksildiği penceremde seyredaldığım düşüşlerimden
Sizi bir yerden tanıyorum
Geceleri karanlık odamın aydınlık aralığıydınız
Kalabalıklar arasında bir kaçış sokağıydınız
Kurtulduğum her sözlünün çalan zilinde siz vardınız
Sizi nasıl unuturum
Sizi bir yerden tanıyorum
Fakat tanışmayı ummuyordum
Bir histen de fazlaymışsınız
Bağlarım çözülüyor, düşecek gibi oluyorum.
İnanıyorum, tutarsınız.
Sizi bir yerden tanıyorum
Yokken bile vardınız
Adınıza umut denir sanıyordum
Oysa kalbimin alacaklısıymışsınız
Sizi baştan tanıyorum
Bir dönem sizi tanımıyordum
Gün yüzüne hasret kalmıştım
Şimdi tanımaktan öte yüzünüzü görüyorum
Varsın artık gün yüzü bana hasret kalsın.
agÂh ensar can
