Özlemim derin bir suskunluğa büründü
Ağladı küstah haykırışların çığlığına inat
Küskün cümlelerle uyandı ürkekçe göründü
Her daim takıldı hayallerime acı ve sert
Duygulardan çekindim ben korkak esir
Ve sakladım kendimi kendimden özlemimi senden
Bir uçurma yaptım özlemim yüreğimden havalanan
Gökyüzünde mavi gözlerimde bahar
Bir umut coşkusu var içimde dinmeyen
Eski bir nağme çalınır yüreğimdeki özlemden
cankuş
One thought