küçük bir çocuk baktı gözlerime
kısık sesiyle bir soru çıktı ağzından
herkes gider mi diye
ne cevap versem bilemedim o an
herkes gider mi acaba diye düşündüm bir an
sonra baktım etrafıma kim kaldı ki yanımda
ya ecel aldı onu ya da o gitti başka ellere
sonra fısıldadım kulaklarına
kalbini kırmadan nasıl cevap vereceğimi bilmeden
herkes gider belki ama kalbinde kim kalır
hiç sordun mu kendine dedim o parlayan gözlere
verdiğim cevap güneşe gölge düşürecek belki de
ya da çorak bir kalbi yeşertecek
son bir umut verebilirsek
bu ufak kalbe
belki de inanırım bu cevaba.
taha lale
