Hastayım, hasta… Ölgün…
Gördüm yüzümde bugün:
Bir sürü buruşuklar…
Daha yirmi yaşında
Beliriyor karşımda,
Siyahlaşan ufuklar…
Ne kadar boşmuş hayat.
İşte, bana birkaç hat
İhtiyarladın! diyor…
Bu çizgiler bir nehrin,
Yatağında derin
Çukurlara benziyor:
Bir sel gibi ömrümüz,
Akarak gece gündüz
Kazmış bu çukurları…
Biz ki sönmüş bir koruz;
Bilmem ne bekliyoruz
Böyle benzimiz sarı…
1927
