Allah’ım!.. İşte bugün,
Şu zavallı ömrümün
En matemli bir günü.
Elim böğrümde kaldım,
Ben bugün haber aldım:
Babamın öldüğünü.
Bitti hayatın tadı,
Bu haber bırakmadı,
Dudağımda tebessüm.
Kalbim oyuldu yer yer,
Aman Yarabbi, meğer
Ne acıklı imiş ölüm.
Daha birkaç gün evvel,
Yüzümü okşayan el,
Şimdi toprak oluyor.
Kendi vücudum kadar
Bana yakın olanlar,
Birden, uzak oluyor.
Ah Baba!.. Daha düne
Kadar senin göğsüne
Saklıyordum başımı.
İnan babacığım, inan,
Bu ateş, menba’ından
Kuruttu gözyaşımı…
1926
*Bu şiir 12 Kasım 1926 tarihinde Sabahattin Ali’nin vefat eden babasının ardından yazdığı şiiridir. Babasına büyük bir saygısı olan Sabahattin Ali bazı şiirlerinde onun adını, Selahaddin imzasını kullanmıştır. Şiir, 15 Ocak 1927 tarihinde Güneş dergisinde yayımlanmıştır.
Darağacı Sanat 