Kalplere serptiği kıvılcımlardan
Bir ışık yanıyor ya Abdülkadir…
Gönüller zâtını bize aşk sunan
Bi ilâh tanıyor ya Abdülkadir…
Bilirsin gönlümün ne duyduğunu
Karşında tekrara hacet yok bunu
Benliğim önünde ululuğunu
Daima anıyor ya Abdülkadir…
Başımız önünde geliyor yere
Işıklar dağıttın sen gönüllere
Pak tarikatına giren bir kere
Seni nur sanıyor ya Abdülkadir…
Ulviye nuruyle bizleri besle
Uğrunda ölelim biz de hevesle;
“Sabah”ın kalbi bu taze “nefes”le
Beraber kanıyor ya Abdülkadir…
1926
*Sabahattin Ali bu şiiri 1926 yılında Abdülkadir Geylani Hazretleri’ne yazmıştır.
