Öyle Kalsın

sessizce odama ara ara giren güneş süzmeleri

göz kapaklarımı okşuyor yavaş değişlerle

günün ilk çığlıklarını haykırıyor kuşlar

hafif bir ürperti sarıyor bedenimi

rüzgar sarmalıyor her yerimi

sanki sarılıyor bu yalnız bedene

içimdeki soğuk duygularla yarışan esinti

ve yüzümü okşayan güneşin dokunuşları

hepsi beni güne hazırlıyor sanki

kaybolup giden düşüncelerimi toplamak için zaman tanıyor bana

uzun bir uğraş belki de

ne kadar çabalasam da nafile

çoktan uyumuş bütün güzel hayaller

hiç olamayacak düşlerle birlikte

tek mutlu olduğum yerde

rüyalarımın en derininde

dokunmayın kalsın öyle

ne de olsa yıldızlar kadar uzak ve güvenli bir yerde

hep öyle kalsa bile

bir gün ışık vurunca parlayacak tüm dünyaya son bir kere.

taha lale