Ayağun toprağın özler yürürken gökde her kevkeb – Bâkî

Ayağun toprağın özler yürürken gökde her kevkeb
Eşigün cânibin gözler zehî âlî-nazar kevkeb

Egerçi gök yüzinde ahter-i ferhunde-fer çokdur
Kanı hâl-i ruhun mânedi bir ruşen-güher kevkeb

Ne bilsünler karanuda anun göz kırpduğın iller
Gice hâl-i ruhunla bahs içün gelmiş meger kevkeb

Ne taşlar basdı seng-endâz-ı âhum deyr-i gerduna
Düşen altun kayalardur degül vakt-i seher kevkeb

Mahabbet dağı yak sînende ferr-i devlet istersen
Bilirsin olmaz ey Bâkî saâdet-bahş her kevkeb