Yok aslında hiçbir emaresi düşlerin
Nasıl ki düşüyor dara
O zaman fark ediyor mumları üflemeden uyuduğunu
Ne tuhaftır ki tüm şehirde karanlık kesik
Fısıltılar, çığlıklar değişiyor da
İnsan her zaman bildiklerini yutuyor
Başa dönüyor sonra
Ta en başa
Birkaç adım ötede oynaşıyor yalanlar
Birden sonra iki gelmiyor sesi kesilmiş
Bak işte elleri alkış tutuyor Gök Tengri’ye
Kayıp bir zamanda inançlar tazeleniyor
Kelimeler, eylemler değişiyor da
İnsan her zaman başını yukarı kaldırıp
Sınırsız mavi tavana bakıyor
Başa dönüyor sonra
Ta en başa
Çağla Fulya
Darağacı Sanat 