Susmanın ruhu acıtan yanları var
Sonra bakıyorum ki her yanımdan sökülüyor sesler
Bir yolda yürüyorum ahengi kederli
Benliğimin dehlizleri önünde bir kesinti
Gün geceye koşmuş
Gece kayıp ve yarı paslı
İzbe bir mekanın en özel koltuğundayım
Taçsız bir kralın tahtından hallice
Kim nesini unutmuş bir türlü duyamadım
Ayaklarımın altında kırmızı birikinti
Bilemiyorum halı mı ne
Ya da isimsiz bir kavmin intihar eden gözyaşları
Gün geceye kusmuş
Gece yaralı ve tamamen saklı
Aşıyorum ayak bileklerime ancak uzanan engelleri
Ama öyle bir yük ki giyotin gelse başı kalkmaz
Hani diyorum nerede bu sarayın soytarısı
Bir şeyi saklamak isteyen aslında saklamaz
Her yer sallanıyor da düşmüyor taç başımdan
Gün geceye susmuş
Gece kaçmış ve neredeyse ıssız
Çağla Fulya
Darağacı Sanat 