Parmaklarıma Tırnak Dikiyorum

Parmaklarımı dolaştırıyorum yavaşça
Derimin temas ettiğini anlıyorum
Ne sıcak ne de soğuk bir hissiyat bu
Fena halde baş döndürücü kanımca.
Yangınlar ve alevler var orada, sokakta
Sesler duyuyorum parmaklarımın ucunda
Geriliyorum, inliyorum inim inim
Aylardan kasım ya da aralık, bilmiyorum.
Bir çığlık atıp üzerime yürüdüler.
Biri tırnaklarımı en dibinden kesti.
Biri saçımı tuttu avuçladı ve kopardı
Kelepçelerime bakıp ağlıyorum.
Beyaz bir kumaş sallanıyor havada,
Bir kuş ölüyor aniden yanı başımda
Sonra diriliyor birden korkutucu bir hızla
Kanatlarıyla göğe uçuyorum.
Derim üşümüş, kararmış ellerim
Hatta kan da var bacaklarımda,
Arıyorum sinsince beni izleyen gözleri
Kuruyorum incecik bir misvak gibi.
Oyalar dolanıyor etrafımda!
Gül, karanfil, çiçek ve papatya
Oyaları kirpiklerime takıyorum,
Oyaları gözlerimden akıtıyorum.
Kolaylıklar diliyor bana yaşlı bir amca
Teselli savuruyor bir gişe memuru,
Valizimi açıyorum usulca
Benzin pompalıyor bir insan yavrusu.
Bacaklarım kanıyor ve saçlarım da öyle,
Kafamı koparıp yakmak istiyorum,
Yangınlar var sokaklarda, caddelerde
Ben parmaklarıma tırnak dikiyorum.
Çözmüyorlar bileklerimi.
Bir ağacın gövdesine sarılıyorum,
Kıymıkları giriyor derimden içeri.
Cımbız yok, marketler kapalı.
Fermuarcının pencereleri aralık.
Gümüş, altın ve demir fermuarlar
Girince ayağıma dolandılar.
Bir cımbız buluyorum en nihayetinde,
Kıymıklarımı yoluyor,
Yirmisinde bir çocuk.
Ayağında beyaz terlik,
Sırtında siyah gocuk.
Dikiyor beni bir fermuar gibi.
Aylardan kasım olmalı.
Zamlar tırmanıyor bacaklarıma.
Ya da aralık ne fark eder?
Ne kadar düşebilir ki katma değer?
Sokaklar kan, sokaklar gri ve sokaklar yangın yeri!
Caddeler dolu, caddeler ıssız.
Kuşlar ölüyor bir bir
Önüme düşüyorlar aheste aheste
Oyalı bir eşarpla
Ben okuyorum mevlitlerini.
Parmaklarım dolaşıyor vücudumda,
Gümüş, altın ve demir.
Tırnaklarımı dikiyorum kibarca,
Karşıda beyaz bir kumaş sallanıyor.

Şimal Yanpınar