Türk şiirinde kuşak çağının kapandığına inanıyorum, en azından şimdilik. Bir çizgide birleşecek ya da birbirinden ayrıştığı için dile getirmeye değecek kimse yok. Herkes ayrı telden çalmasına rağmen bir çokseslilik bile yok. Süreli yayınların kısa süreli şairleri yeni bir kuşak olamaz kanımca. Gizemi olmalı hem biraz şairin. Her taşın altından çıkıp şiirini başka dilde anlatmamalı. Şiir bize yetmeli demiyor muydu İlhan Berk? Biz şairler susmakla emrolunmuşuzdur çünkü.
Sevdiğimiz şairleri bu tavrı koydukları için sevmedik mi?
Agâh Ensar Can