Gamzenin çukurundayım miniğim
Uçurumun kaybolmuş bucağında
Öyle teslim öyle çaresiz
Hep seni çağırır sesim nefesim
Beklerken ölümün şefkatsiz kucağında.
Cılız ellerin bana sarıldığında
Acının düğümleri boğazımda tıkanır
Yüzüne hasret kalacağını bilir gözlerim
Çırpınırken çaresizlik bataklığında.
Uyurken yüzünü seyredip yatağında
Eline sımsıkı sarıldım her nefes aldığında.
Bilinmez daha kaç nefes tüketir yüreğin.
Oysa;
Toprağın rengi yakışmaz tenine
Sen süzülürken beyaz bir melek gibi gökyüzüne
Yanağından sızan ab-ı çeşm ile
Üşür dayanamaz ölüm bile.
Bu gurbet akşamında
Aslı Çetinkaya
Gözlerim ağlamaktan karardığında
Her bakışın şifa dağıttığında
Gamzenin çukurundayım miniğim
Sen beklerken Cennetin kapısında.