Sarı bir sis boyamıştı günü
Kapının dışında kaldım
Cep delik, cepken delik
Elden düşme bir hayaldi
Yalnızlığım tuzla buz
İlkin gözlerim doldu
Ölü bir kediye şiir okudum
Elimi nereye atsam ıslanmış
Eski çamlar bardak oldu
Sarısı söndü sisli günün
Kapıyı göremez oldum
El elde, baş başta
Arayıp soran yok, unuttular
Anlatılmaz bir hüzün bu
Beni terk eden kalabalıklar yalnız
Sonunda gözlerim kurudu
Demek olanı biteni
Onlar da unuttu
Agâh Ensar Can