Derime ayrık otunu dokunduruyorum. Önce yakıyor sanıyorum tenimi:
-Ah! Diyorum. Isırgandan bile farkı yokmuş.
Ancak sonra, her bir hücremin en derininde kıpırdanmalar duyuyorum. Yavaşça açılıyor renkli derim ve içinden ufak ufak yeşeren otlar baş göstermeye başlıyor. İşte, diyorum bu sefer oldu ve ekliyorum, büyüyorum. Adeta kendimi yeniden doğuruyorum, çoğalıyorum.
Şimal Yanpınar