İsmi Yetim

Babalı ve sobalı bir evde doğmuştun

Çığlıklar sebebi, sancıların nedeniydin

Üryan öpüşlerin, ıslak dudaklara bırakılan iziydin

Gürbüz, güz vakitlerinde ismini zikreden anaların ortak cefasıydın.

Barış barış barış, umut gibi, aşk gibi, harabe binaların neşesi gibi…

Hangi duygu kutsallaştırır seni baharlar bu kadar sen doluyken, hangi ev içini ısıtır, evler

çığlıklarla bastırılırken.

Sabi mantıkların gergefi içinde haykıran yüreğinin Şebnem kokan sabahlarında duvar dibi

aşklarını yaşamıştın soba kokan harabe evlerde.

Şimdi baba kokan şu sobasız, aşksız, soğuk virane evlerde tekrar nasıl duygular şahlanır

bilmiyorsun.

fırat agace

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.