“Şimdi sırada yılın gazeteci ödülü var. Mahir bana söyler misin, sence bu yıl gazeteci ödülünü kim kazanmış olabilir?” “Bilemiyorum Şebnem o kadar değerli gazetecilerimiz var ki bu ödülü kimi versek diğerlerine haksızlık etmiş olacağız. Ama biri var ki bu yıl adından oldukça söz ettirdi.” “Kim o Mahir söyledi biz de bilelim.” “Tabi ki de Hasan Fehmi.”
“Evet değerli izleyiciler ve dinleyiciler bu yıl ki gazeteci ödülünün sahibi Hasan Fehmi.”
Heyecandan titreyen tüm bedeni ve de meraktan parıldayan gözleriyle sunucunun ismi okumasını bekliyordu. Yüreği yerinden fırlayacak gibiydi. Onun adını duymayı bekliyordu ve onu adını duymamaktan çok korkuyordu. “Hasan Fehmi” adını duyunca yerinden sevinçle fırladı. Evet, o kazanmıştı. Ondan başka kimse kazanamazdı zaten. Neşeyle elinde tuttuğu tüylü ayıcığa sarıldı. “Duydun mu, Sadık o kazanmış!” dedi. O çok büyük bir gazeteci, o çok cesur bir gazeteci, o çok güçlü bir gazeteci! Ben de büyüyünce onun gibi olacağım! Onun gibi gazeteci olup dünyayı aydınlatacağım. Sırları ifşa edip gerçekleri gün yüzüne çıkaracağım!” dedi olanca hevesiyle Sadık ismini koyduğu ayısına. Hevesinden, heyecandan, mutluluktan o kadar gözü görmez olmuştu ki babasının salon kapısında onu izlediğini göremedi. Babası geldi. Kulağından tuttu. “Ne olacakmışsın! Bir daha de bakayım!” dedi. Ansızın kulağından yakalanan Kadir, Sadık’ı elinden düşürüp kulağını babasının elinden kurtarmaya çalıştı. Babasının deyimiyle ciyak ciyak bağırmaya başladı. “Bırak kulağımı baba! Bırak! Tamam baba ne dersen yapacağım!”
Eyüp Saka
Darağacı Sanat 