Kendi yasını tutamaz insan
Kafamın içinde bir taverna
Misafir kabul etmez
Buyur etmiştim kendi mevtimi
Evin sahibi gibi yerleşmiş
Hiç de yabancılık çekmemiş
Ayaklarıma dolanan sayısız umutsuzluk
Yoluma koyulan onca taş
Yaş akıtmaya bile cesaret edemez gözlerim
Ağlanacak halime dahi yok güleceğim
Bir süveyda çiçek açmış yüreğimde
Çağla Fulya
Ancak baharı müjdelemeyen bir çiçek
Ne kışın karşılayıcısı
Ne bir cemrenin habercisi
Yalnızca yüreğimin er meydanında
Bir leke var kapkara
Gülümsüyor süveyda
Kafamın içinde bir taverna
Darağacı Sanat 