1.Gün – 09.07.2021
Bu iyi bir fikir değildi. Şu an yaşadığım şey geçecek mi?
Lavaboya kalkmak istedim. Hasta bakıcı kalktığın an bayılırsın dedi.
2.Gün – 10.07.2021
Gece uyuyamadım. Narkozun etkisi devam ediyor. Bilmediğim bir odada, hiç olmadığım bir haldeyim. Birkaç saat sonra çıkacağız.
Eve geçtim. Yarım saatte bir buz tedavisi uygulanıyor. Kafam sanki benim değil.
Pek tat alamıyorum yediğimden içtiğimden. Ama… Bugün ilk kez kelle paça içtim. Kelle paçasız geçen günlerimi ömürden saymıyorum.
3.Gün – 11.07.2021
Ağrım yok ama ağırlık var. Konuşamıyorum, gülesim geliyor gülemiyorum.
Gülesim gelmiyor. Git gide ağırlaştı. Bitecek mi bu?
O geldi. Sevdiğim kadın. Cama davet meşhurdur bizde ama bu sefer başka. Beklemezdim diyemem, desem de inanmam. Mimiklerimi kaybetmişken güldürmeyi, ağırlıktan yaşaran gözlerimi yeşertmeyi başardı o.
4.Gün – 12.07.2021
Ağırlık arttı. Dayanmak güç. Demeden edemiyorum, ne yaptım ben?
Euro 2020 finalini kısık gözlerle seyredebildim. Neyse ki buz tedavisi bitti.
Yine uyuyamadım. Yan dönemiyorum ve çok yüksekten yatıyorum. Her günüm ikişer saatlik uykuyla geçiyor ama sürekli yatıyorum. Kalkmak, yürümek lüks. Doktor normal diyor. Bu normal benim normalim değil.
5.Gün – 13.07.2021
Bugün biraz keyifliyim. Sanırım iyi olmanın yolu alışmak.
Bugün ilk kez acıktım. Ekmek içlerine sarella sürüp yedim. Telefonu elimde daha uzun tutabiliyorum.
6.Gün – 14.07.2021
Unuttuğum şeyler geldi bugün hatırıma. Ameliyattan sonra hasta bakıcının yakama yapışıp adımı bağırarak beni uyandırmaya çalıştığını hatırladım. Sonrasında abimin Galatasaray’ın yeni transferini müjdeleyişini.
Bugün biraz daha iyiyim. Vücudumdaki ağırlık azaldı. Gülme geldiğinde icadım olan şekille gülüyorum. Az ve öz konuşuyorum.
Yarın doktora gideceğim. Gerginim.
7.Gün – 15.07.2021
Az önce çok kötü bir şey oldu. Kanadı. Çok kanadı.
Doktordan çıktım şimdi. Birkaç müdahale sonrası fazlalıklardan kurtuldum. Gözlerim dolmuş, uzaklara dalmışım. Sesim çıkmayınca doktor iyi olup olmadığımı sordu. Yabancı olduğum bir his, yaşadığım. İlk kez böyle oluyor. İlk kez bu kadar yakın. Deli çıkacağım. Mutluluktan deli çıkacağım. Bayıldığım şiir kulağımı kaşıyor. Tüm şiirleri yakmalı, yeniden yazmalı diyorum. Artık her şey mümkünmüş gibi geliyor.
Servet Eren
Darağacı Sanat 