GECE; ne varsa gece de var
insan gündüz kendini he-ce-li-yor
GEYİK; ayın hançeri kayalar üstünde
eskiden dağlar daha güzeldi ya
KADIN; sesini saklıyor içine, hiç şarkısı yok
kimseler yarasını bilmesin diye
KUŞLAR; Kırılgan dallar yol gösteriyor kuşlara
Yıldızlar birbirinden çocuk
ÇOCUKLUK; içinden çıkılamayan düzlük
ne varsa orda, yine, hala…
DERT; bedenimde değil ruhumda sızı* iyice keskin
sesimde yitmiş ne varsa durmadan arıyorum
KIRMIZI; senin ruhunun işlek meydanları
deli taylar doluyor esmerliğine
ÖLÜM; iki gözüm birden kayıp
sonu yok, evveli yok şimdinin
HUZUR; bana biraz borç ver denizinden
içinde aradığım herkes uzak akrabam
SES; kırılır akşamların gövdesinde
bir yarımız kaldı, kimin gözlerinde?
ŞARAP; yorgun kadın omuzlarından süzülür
içsek sonunu biliyoruz işte
AHH; sebep çok yaşamaya dün, yarın
dağınık mevsimler gezdim
beni topla, beni canda, beni anla.
Rıdvan Yıldız
Şubat
2021
*Nesimi Çimen