Mutluluğu seven insanların, mutsuzluğa daim olduğunu fark ettiniz mi? Bu sevdiğin yolu terk etmek gibi gözükse de aslında sevdiğin yolun değerini öğreten bir sınav benim zihnimde. Mutsuzluğu daha önce tatmamış bir insanın mutluluğun değerini bilmesini bekleyemezsin. Bir şeyin dibini görmeden zirvesinin anlamını anlayamamak ile aynı şey gözümde…
Fark ediyorum, insanların hepsi bir mutluluk peşinde… Yalan dolan mutlulukların kölesi olmuş bir kitle var aramızda. Azımsanamayacak kadar fazla olan bu kitlenin içinde ben yokum, bir de benim gibi birkaç kişi daha. Onlardan uzaktayım, sessiz bir şekilde olanları izliyorum sadece. Kendilerini bir yalan yumağına kaptırıp ipin ucu ellerine geldiğinde oturup ağlamalarını mantıksız bir şekilde sadece izliyorum. Anlamıyorum, yumağı eline alıp kendini dolamaya başladığında onun sonu olacağının farkında değil mi? Bu bir görmeme meselesi mi yoksa gerçekten bu kadar mı uzaktalar anlam veremiyorum. Onlardan olmadığım için bana kızıyorlar. Onlar gibi bir ip yumağına bağlanıp ağlamamak onlara göre tam bir saçmalık, bana göre ise sadece kendilerinden daha fazla şeye hâkimim. En azından yumağın bir sonu olduğunu görebilecek kadar bilgiye sahibim.
…
Matmazelin Rüyaları
Darağacı Sanat 