Günün Sonunda | 16.Gün

16.Gün

28.03.2021

Sevgili Günlük!

Son zamanlarda çok fazla içime kapandım. Mutluluğumu da mutsuzluğumu da içimde yaşar oldum. Aklıma gelen şeyleri de aklımda tuttum. Bu iyi bir şey mi henüz emin değilim. Tek emin olduğum daha önce böyle olmadığım. İçimde tutamazdım bir şeyleri. Mutluysam teknolojinin de gücüyle anında birileriyle paylaşır, mutsuzsam da aynı şekilde dert yanardım. Bana da aynı şekilde yapılmasını ister, mutluluğun da mutsuzluğun da peşine düşerdim ama şu aralar ikisini de yapmıyorum. Bencillikle tanıştım, yüz göz oldum.

Kendimde başlatmayı arzuladığım bir değişim hareketi var. Aslında bu hareket geçen hafta başlamıştı. Saçıma karışan sakalımı ağabeyimin beni banyoya iteklemesiyle kestim. Bugün de saçlarım… Bizimkiler meğer memnun değilmiş saçlarımdan. Dayım yılların prensibini hiçe sayarak eve iş getirmiş. Varsa yoksa yeğenim demiş. Kırmak olmaz tabii. Girdik banyoya, gitti geride bıraktığım yıla şahit olanların bir kısmı. Toplama evresine yine geçemedik yani. Aman dedim. Ne yalan söyleyeyim, öz halimi özlemişim.

Tüm bu iç bunalımlara rağmen hoş bir haftayı geride bıraktım. Haftanın tamamı için diyemesem de hafta sonu güzeldi. İşimde gururla övünebileceğim bir çalışma bıraktım arşive. İyi hissettirdi.

Değişim hareketinde bir sonraki evrenin kalemde olmasını diliyorum. Kalemi değiştirmekten değil, talihini değiştirmekten bahsediyorum. Uzun zamandır bana haz vermeyen, ciddi şeyler yazıyorum. Beni içime tıkan şey biraz da bu oldu. Birkaç gün önce kafamda yeni şeyler kurmaya başladım, daha doğrusu üzerine düşünmeye. Çok iyi geldi. Ben kurmalıyım Sevgili Günlük, ben kurmalıyım. 2019’da bir üniversite söyleşisinde üretimin altını çizmiştim. Beğendiğim her kitabı yeniden okuma isteği taşırım her zaman ama çoğu kez bunu yapmam. Öyle ki bir zaman sonra bu isteğimi de unuturum. Bu yüzden altını çizdiğim sayfayı bulmak zamanımı aldı ama neyse ki buldum.

Uzun zamandır öykü yazmıyordum, bugün 88 kelimelik bir öykü yazdım. Gerisi gelmediğinden değil, o kadar olduğundan. İyi geldi. Ürettikçe mutlu oluyorum.

Günün sonunda Sevgili Günlük, umutla baktığım yarınların mutlulukla kucaklayacağım anlarım olmasını diliyorum.

Servet Eren

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.