Hayatın beşiğinde sallanırken yalnız
Hep bir korku duydum adımlarımda
Gurup fecir arasını dokurken sorgusuz
Yakalanırsın ansızın düşünce sarmaşığına
Gölge oyunundan düşer aksi gölgenin
Dans eder ruhumun derinlerinde korku
Bekler durur atan vakte aldırmadan
Ecek’ler ötelenir duyulmaz hiç kuşku
Bekleme istasyonunda yolcular çoğalır
Bir ağır sis alçalır aydınlıklar silinir
Hayaller artarken gerçekler azalır
Karanlıkta tanınmaz gölgeli korku
cankuş
One thought