Nefes – Sabahattin Ali

Gök Alp’e ithaf

Kalplere serptiğin kıvılcımlardan

Bir ışık yanıyor ey büyük nebî…

Gönüller, zâtını bize aşk sunan,

Bir mürşit, tanıyor ey büyük nebî.

Bilirsin göynümün ne duyduğunu,

Karşında tekrara hacet yok bunu,

Benliğim önünde, ululuğunu

Daima anıyor ey büyük nebî.

Başımız önünde geliyor yere,

Işıklar dağıttın sen gönüllere.

Milliyet aşkını duyan bir kere

Seni nûr sanıyor ey büyük nebî.

Mefkûre nûruyla bizleri besle,

Uğrunda ölelim biz de hevesle;

Gençliğin kalbi bu taze nefesle

Beraber kanıyor ey büyük nebî.

1931

*Bu şiir, 15 Temmuz 1931 tarihinde Atsız Mecmua’da yayımlanmıştır.

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.