Gök Alp’e ithaf
Kalplere serptiğin kıvılcımlardan
Bir ışık yanıyor ey büyük nebî…
Gönüller, zâtını bize aşk sunan,
Bir mürşit, tanıyor ey büyük nebî.
Bilirsin göynümün ne duyduğunu,
Karşında tekrara hacet yok bunu,
Benliğim önünde, ululuğunu
Daima anıyor ey büyük nebî.
Başımız önünde geliyor yere,
Işıklar dağıttın sen gönüllere.
Milliyet aşkını duyan bir kere
Seni nûr sanıyor ey büyük nebî.
Mefkûre nûruyla bizleri besle,
Uğrunda ölelim biz de hevesle;
Gençliğin kalbi bu taze nefesle
Beraber kanıyor ey büyük nebî.
1931
*Bu şiir, 15 Temmuz 1931 tarihinde Atsız Mecmua’da yayımlanmıştır.