Geriye Bakmadan

yavaşça aralanan kapı

ardında neler getireceğini bilmeden yürüyen biri

aklında neler kaldı bilmeden yoluna devam etti

soru sormadı cevap vermedi

düşünmeyi bile unutuverdi

aklı yerinde değildi belki

ama bir şey arıyordu

yürümeye devam eti

ayakları acının bütün hissini kaplayana dek

ve artık acıyı unutana dek yürümeye devam eti

yolun nereye gittiğini görmedi

sadece devam etti

acaba ona bu kadar devam ettiren neydi

belki de yaşamaktı

geriye bakmadan yaşamanın verdiği hazdı.

taha lale