İki kişiydik. Ortak bir hayali paylaştığımızı anladığımızda biz oluverdik. Yolculuk yapmayı severdik. En arkanın cam kenarını kapmak için başkalarıyla hep bir yarış içindeydik. O yolculuklar çok şey kattı bize. Yeni yazdığımız bir yazıyı, önceki gün okuduğumuz bir alıntıyı, tanıtımı yapılan bir filmi ya da şarkıyı o yolculuklarda konuştuk. Konuştukça konuştuk. Düşündükçe tarttık, tarttıkça da bir sonuca vardık. Bir şeyler üretmeli, var olabilmek için yazmalıydık.
Bir kütüphanenin merdivenlerinde havalanan bir fikir, bizi kanatlarına alıp nereye istiyorsak oraya uçurdu. Biz cansız olan ve amacı can almak olan bir ağaca can verip onda can bulduk.
İki kişi çıktığımız ve zaman içinde aramıza katılan dostlarımızla devam ettiğimiz bu yolculukta bu defa cam kenarını kapmak için değil, sanatta bir köşe kapmak için yarış içindeyiz.
Gün geçtikçe büyüyen ailemizle görüyoruz ki, yalnız değiliz. Darağacı Sanat geride bıraktığı 1,5 ayda 1000 ziyaretçinin uğrak yeri oldu! Yolculuğumuzda yoldaşımız olduğunuz ve yolumuzu aydınlattığınız için teşekkür ederiz.
Yedi sanatın birleştirici gücü olma yolunda kendinden emin bir şekilde ilerleyen Darağacı Sanat; edebi elden bırakmadan edebiyat yapmaya, sanatın ve sanatçının hakkını savunmaya, sonucu ne olursa olsun yolda var olmaya devam edecek. Sizler bizimle var oldukça; sanat, sanatsevmeyenlere yâr olmayacak!
İyi ki sanat!
