Yad-ı Mazi – Cenap Şahabettin

Mutlak aña iyleyüb tesâdüf
Mutlak ana iyleyüb ta’arrüf!
Biñ nükte-i cânla nâz iderdik
Cânlar yakacak niyâz iderdik
Her zevkimizi idince tekmîl
Bir hande idüb vedâ’ı tertîl
Soñra iderdik mekâna ‘avdet
Her zevkime dir idim şebâbet
Kim hâbgaha girüb yatardım
Bir şevkime biñ de ben katardım
Rû’yama girdi mutlaka o
Hülyâma irerdi mutlaka o
Rû’yalarımız da aşka dâ’ir
Hayallerimiz de zevk-i tâir
Bir lem’ a-i terle leb kızarmış
Bir dem’ a-i terle ruh sararmış

Handân uyanurdım irken irken
Dil isteyerek nigârî dirken
Kalkar yine azm-i bag iderdim
Yârimle buluşmaga giderim.
İrken buluşur idi kedersiz
Sevdalı bir er sefâlı bir kız
Rû’yâmızı söyleşir gülerdik
Hulyâmızı söyleşir gülerdik
Esvâtımızı hezâr diñler
Âhengimizi bahar diñler
Heyhât! gelir mi ol zamanlar?
Revnaklı leyâl, o subh u anlar!
Gitdi o dem-i bahar gitdi
Mâtem dökerek mesâr gitti
Geldi haber-i mezâr geldi
Bir leyle-i gam-nisâr geldi…
Handân olarak ziyâ girîzân
Nalân olarak zalâm rîzân

Bir yanda zalâm dûş-ber-dûş
Üstümde memât cûş-ber-cûş
Bir pisterin olmuşum esîri
Bir şem’acıgıñ da müstenîri
Efsus! O da intifâya meyyâl
Âyâ neden inzivâya meyyâl?
Bîçâreyi iş fedâ mı âyâ Yarim gibi bîvefâ mıdır yâ?
Ay! Söndi. Yazık hayâtı bitdi?
Gitdi ‘adem memâta gitdi
Tenhâ kaldım esîr-i zulmet
Sevdalı vü müstenîr-i zulmet
Âfâk-ı cihân semâ siyeh reng
Göñlüm gibide hevâ siyeh reng
‘aşkımda sadakatim mü’eyyed
Sıdkımda ise sebât müebbed
Ey ‘aşk beni bu hâle koyduñ!
Sevdâzedeyi yidiñ de doyduñ!

Bir anda sefâ-yı bâlim olduñ!
Pertevşiken-i cemâlim olduñ!
Deycûr-u keder fezâ imişsiñ!
Bir mahbes-i pürbelâ imişsiñ{
Bir mâr-ı semûm-u bâr imişsiñ!
Bir ejder-i cân-şikâr imişsiñ!
Bir cism-i garîb garîb yutduñ
Dildârı müebbeden uyutduñ
‘Âşıklara iftirâk çokdur
Bîdillere iştiyâk yokdur
Hiç ben anı terk idermiyim ben?
Hiç böyle yola gidermiyim ben?
Başım döniyor tahatturumdan
Fikrim sönüyor tefekküründen
Şiddet buluyor cezâ-yı vicdân
Dehşetleniyor ezâ-yı vicdân
Bu da-ı verem ne müdhiş [**] ‘illet
Bir gamla gice kederli devlet…

Ey derd çekil! nedir bu kahrıñ
Eñ ‘azamısın balâyı dehriñ….
Bir nemleye çok değilmi cevriñ?
Sâbitmisin? Âh yokmı devriñ?
Erkek gibi bîvefâ degilsin!
Tâ mevtime dek ezâ-yı dilsiñ!
Şiddet buluyor gidermi? heyhât
Bak hâlime rahm idermi? heyhât!
Allah! baña ‘inâyet iyle
Bir öksüziñi himâyet iyle
Al canımıda nigârı buldır
‘ukbâ boş ise benimle toldır