Mâh-ı Nısfü’l-Leyl – Cenap Şahabettin

Sîne-i leyle her olan nigerân
Hisseder bir teneffüs-i mevzûn,
Sanki olmuş avâlime makrûn
Bir siyeh gölge, bir menâm-ı gîrân.

Bütün eşyâ zalâm içinde nihân
Bütün eşya garîk-i samt u sükûn;
Cevf-i yeldâda, bîfütûr-ı derûn,
Sade bir zulmet eyliyor nabazân!…

Nagehân ufka bir ziyâ-yı sefîd
Kar gibi döktü bir kef-i mübhem;
Geldi rûh-ı şebe beyâz-ı ümid;

Mâh.. o yâr-ı sadefizâr-ı zemin
Açtı zulmetgeh-i semâdan o dem
Perdesiz bir derîçe-i sîmin!