Zavallı Hasta – Cenap Şahabettin

Zavallı hastanın artardı da’ima derdi
Zavallı hasta yazın kendi kendine: «Bu havâ,
Bu germi-i nefes efruz ‘ömrimi, hayfâ!
İzâbe iylecekdir!» yolunda iylerdi 
Figan. Gelince hazân faslı iyledi imâ 
Terakki’i marazı çeşm-i girye perverdi; 
Hazân likâsını almışdı çehre-i zerdi:
Didi: «Şu bâd-ı harîfi ider beni ifnâ!»
Şitâ gelince didi: «Mutlaka şu berf-i sefîd
Mezârımın olacakdır setre-i sâfı!»
Bahâr faslı ile geldi hastaya bir ümid;
Didi: Olur bunun ancak olursa insâfı!»
Dirig! Aldanıyormuş: bütün tûyur-ı bahâr
Zavallı hastaya kazdı terânelerle mezâr!