Hüsn ile sana öykünemez cün gül-i rânâ – Bâkî

Hüsn ile sana öykünemez cün gül-i rânâ
Hüzn ile bana benzeyemez bülbül-i şeydâ

Cân almada nâzüblik ile la’lüne söz yok
Halün dahı bir dâne-durur fıtnede ammâ

Tugrâsı berâtun yazılur ekseri altın
Ruyunda kaşun zerd olur ise n’ola şâhâ

Bezm içre sürâhi gibi kan ağladuğum bu
Sâki lebüne kan yağı oldı mey-i hamrâ

İller yiye şeftâlusını bâg-ı cemâlün
Ey sib-zekân Bâkî nice bir diye eyvâ