Ya biz? Bizler evlerimize çekildiğimizde ne katliamlar yaşanıyor bilmiyoruz, cılız ampullerin aydınlatamadığı viranelerde. Haberimiz yok süslü avizelerin parlaklığında kör olunan hanelerde neler olduğundan. Belki de üst kattan gelen feryatları televizyon kumandamızın ses düğmesini kökleyerek bastırıyoruz. Eğitimli, eğitimsiz, fakir, zengin ama tekmili yalnızlaştırılmış ve dahi köleleştirilmiş, efendilerinin boyunduruğunda yaşayan eşler, kardeşler, anneler, sevgililer; neler neler yitiriyorlar kim bilir kapalı kapılar ardında. Yaşanan felaketleri ancak üçüncü sayfa haberlerinde; o yitik insanların var olduğunu belirten iki üç harfin peşi sıra okuyoruz.
Anıl Çetinel Örselli