Ey Kızı – Tevfik Fikret

1 Feyz-i bahârdır deheninden uçan ziyâ; Bekler çiçek açılmak için ihtişâmım; Bekler hübûb için o seher-hîz olan sabâ Bir hırâmım. 2 Hüsnün bütün havâssım tağyir eder gibi: Nûrunla hande hande olur çehre-i melâl, Pişinde lem’a lem’a durur bir seher gibi Zulmet-i leyâl. 3 Bir ihtiramdır bu semâvî cemâline, Pirâmeninde zelzeleler pür-sükûn olur; Çarparsa âsümân nazar-ı infı’âline Ser-nigûn olur! 4 Vaz’-ı me’âl-perverin eş’ârdan güzel; Şâ’ir değil, fakat ne kadar şâ’irânesin! Sâfıyyet-i muhabbete ezhârdan güzel Bir nişânesin. 5 Envâr-ı ismetinle tecellî kılınca sen, Enzar-ı aşk, önünde olur ma’il-i sücûd Bulmuş kadar latifsin ey gonce-pîrehen, Rûhtan vücûd.