Kutba Doğru – Tevfik Fikret

Önünde bir mütebâ’id semâ-yı berf-alûd, Peyinde bir medeniyyet ki mu’teriz ve hasûd; Yürü: süküt-ı adem, dur: safîr-i istihzâ… Bütün bu kahra mukâbil nedir olan mev’ûd? Cihan-ı fende büyük bir şeref, büyük bir şân; Evet, yarın diyecekler ki: “Duydunuz mu, filân Firâz-ı kutba su’ûd eylemiş, bu isti’lâ Nasibi olmadı âlemde kimsenin el’ân…” Ne boş tama’! Bu tehâlük revâ mı şöhret için? Gelir mi âleme inşân ya sâde râhat için, Aranmadan bulunur mu defîne-i âmâl?.. “Şu köhne hikmete bak!” dersiniz; fakat insâf, Bu köhne hikmeti Nansen edeydi istihfaf Fram bugün ne olurdu?.. Bir ihtimâl-i muhâl