Etmiş gibi natıkam teverrüm,
Her lafzım bir su’âl-i faci
Şi’rimdeki şîve-i te’ellüm
Râci bana, hep bu acze râci.
“Söz gölgesidir tahassüsatm;”
Derler; bu hatâ değilse, eyvâh;
Ben ağlıyorum, gülen hayâtın
Bir gölgesidir yüzümde gümrâh.
Bak, ister isen, o şevkâ aldan;
Zannetme fakat ferâhlı bir his
Rûhumda medârıdır neşâtm…
Yok farkı bu reng-i inbisâtm
Bir mezhere-i hazana akis
Bir kavs-ı kuzah parıltısından!
Yazık değil mi fakat nazlı bir vücûd-ı melek
Sevilmeden ölmek?..
Senin yerinde olaydım, hayır, severdim ben;Ve kendi hüsnümü başlardım önce sevmekten.
Bu rûh için bir hak
Biraz da kendini sevmek değil midir, yaşamak?.