Neş’esiz – Tevfik Fikret

Etmiş gibi natıkam teverrüm,

Her lafzım bir su’âl-i faci

Şi’rimdeki şîve-i te’ellüm

Râci bana, hep bu acze râci.

“Söz gölgesidir tahassüsatm;”

Derler; bu hatâ değilse, eyvâh;

Ben ağlıyorum, gülen hayâtın

Bir gölgesidir yüzümde gümrâh.

Bak, ister isen, o şevkâ aldan;

Zannetme fakat ferâhlı bir his

Rûhumda medârıdır neşâtm…

Yok farkı bu reng-i inbisâtm

Bir mezhere-i hazana akis

Bir kavs-ı kuzah parıltısından!

Yazık değil mi fakat nazlı bir vücûd-ı melek

Sevilmeden ölmek?..
Senin yerinde olaydım, hayır, severdim ben;

Ve kendi hüsnümü başlardım önce sevmekten.

Bu rûh için bir hak
Biraz da kendini sevmek değil midir, yaşamak?.

Genel içinde yayınlandı

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.