Ukde-i Hayat – Tevfik Fikret

Lerziş-nümûn olur görürüm şu’le-i bekâ Bir künc-i muzliminde sehâb-ı hayâtınım; Aciz reh-i güzarmı göstermeden bana Âvâre iltima’ı şehâb-ı hayatımın. Şi’rimle gâh zahir olur hoşça bir sadâ Târ-ı şikestesinde rübâb-ı hayatımın; Ba’zen o tar-ı şi’ri kırar nâhun-i kazâ, Artık sahâyifînde kitâb-ı hayâtımın Bir nükte-i sürûra tesadüf muhâl olur… Sür’atle geçti subh-ı şebâbı hayâtımın, Hiç geçmiyor fakat şu hazîn leyle-i siyâh… Binlerce ankebût-ı siyeh-mest ü kec-nigâh Pîrâmeninde pâ-yı şitâb-ı hayâtımın Güya ki ukde-sâz-ı kelâl ü melâl olur!