Heyhât!.. Hep hatâ mı tecellîsi ümmetin!…
Biz bâb-ı ihtişâmmı ikbâl-i milletin
Alkışla, hutbelerle kaparken o boş yere
Kânûnu hırpalarken, uzak bir darbeden
-Altında korkular dolaşan, süngüler gezen-
Bir gizli, bir kilitli ve nekbetli pencere
Pür-inşirâh açıldı, ve mağrûr u muntakim
Bir kahkahayla güldü… “Aman, görmeyim!” dedim.
Ey ser-nüviştimizle bizim oynayan fuhûl!
İsterseniz, şu anda kapansın kütüb, cukûl;
Günler kararsın, ufk-ı teselli de gülmesin;İsterseniz, şu gözler, ağızlar…
Biraz bakan;
Bir parça fark eden, düşünen…“Hak, şeref, vatan, Kânûn!” diyen ne varsa şilinsin, görülmesin; Hattâ semâ yüz üstü kapansın ve ağlasın…
Ey millete bir sille olan darbe-i münker!
Ey hürmet-i kânûnu tepen sadme-i bî-dâd!Milliyeti, kânûnu mukaddes tanıyan her Vicdân seni lânetle, mezelletle eder yâd…
Düşsün sana -meyyâl-i tahakküm- eğilen ser,
Kopsun seni -bir hak diye- alkışlayan eller!
tevfik fikret
Darağacı Sanat 