Dağıldı cevf-i havâlîye bir garîb âvâz;
Gürültüler, asabî sayhalarla cûş-â-cûş;
Bütün tuyûr-ı hafâ gölden ettiler pervâz…
Neden bu korku, neden ansızın bu cûş u hurûş?
Ufukta, çenber-i lerzân-ı âba yaslanmış,
Ufukta çünki tecellî-i mâh eder suyu nûş…
(Rübâb, 08.09.1913)
Göl Saatleri, 1921