Gözleri dolu dolu baktı bana. Gözlerim dolu dolu baktım ona. Buradan nasıl dönebilirdik? Yapmamalıydım. Belki aynı sevgiyi paylaşsak böyle olmazdı ama olmadı. Telefona uzandı. Polisi aradı. O olanları anlatmaya başladı, ben ince paltomu üstüme atıp kapıyı çarparak çıktım. Dışarda sert bir rüzgâr vardı. Hava nasıl da birden bire bozmuştu böyle! Oysa güneş batarken yumuşacıktı. Fakat şimdi havayı düşünecek bir durumda değildim. Bunu bana kulaklarım hatırlattı. Ben, evinin bulunduğu mahalleden çıkarken polis arabalarının siren sesleri duyuldu. Gerçekten de ben ne yapmıştım böyle? Raskolnikov yirmi birinci yüzyılda mı? Ama olmaz bu, Sonya olanları gördü. Ah, akıl bulanıklığı! Yavaş yavaş ayrımına varıyorum yaptığımın ne anlama geldiğini. Of, akıl tutulması!
Eyüp Saka
Darağacı Sanat 