İpsiz Merdiven

Kapatıyorum gözlerimi gecenin serinliğine
Soğuk, hain bir örtü gibi
Karanlığın içinde bir ses görüyorum
Duymak şöyle dursun, rengini seçiyorum

Sanki kuyunun dibine
İpsiz bir merdiven uzanmış gibi
Kendimi yukarı çeksem gök benden kaçar
Dibe ulaşmak ise ancak bir masal
Uzanıyorum kirli zemine gökyüzünde yanılsama
Kaynayan suda insan göremez yansıma
Nasıl bir öfke ki bu aynalar çatlak
Bir çerçevenin esaretinde
Güneş ancak çiçek açmış

Deniz Ardıç

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.