Duyguların Acınası Dansı

Gölgeler siliniyor yavaş yavaş

Anılar kayboluyor

İnsanlar siliniyor

Satırlar karalanıyor

Ve kayboluyor insanların gülüşleri

Kaybolan onca şey arasında arasında yine aranan umut

Fotoğraflar silinip giderken kaybolan mutlu anılar

Atılan kahkahaların acı yutkunuşları

Ve hissizliğe yakın olan ellerindeki titremeler

Duyguların acınası dansı

Ve ithaf ettiği insanın merhametsizce kıydıkları

Satırların sustuğu cinayetleri gören gözlerin sessizliği

Katilinin soğuk kanlılığına hayran olan bir yazar

Ve hissettiklerini açıklayamayan insan

Birbirlerine baktıklarında oluşan sessizlik

Her şeyi cevaplamaya yetiyor

Bu kadar basit öldürüyorsun kendini

Ve geriye sadece pişman ve kabullenmiş biri kalan parçalar arasında

Kendini toplamaya çalışıyor her insan gibi hepsi bu.

Taha Lale