Doğum Günüm

Ömür saatinde vakit

Kırka bir kala

Ve ben kahvemi yudumluyorum

Cam kenarında

Rüzgâr esti

Güneş battı

Yağmur yağdı toprağa

Son tomurcuk da çiçek açtı

Ay ışığında

Bir kelebek ömrü gibiymiş hayat

Göz açıp kapayıncaya değil

İki kanat çırpıncaya kadar kısa

Dünüm duvarda çerçeve içinde asılı

Yarınlarım ise bugün olmuş

Ben farketmeden

Dedim ya

Ömür saatinde vakit

Kırka bir kala

Ve ben son yazımı uğurluyorum

Güz mevsimi kapıda

Hatice Işıktaş