Yıldızlarla Yarışan Gözler

gökyüzünün gözyaşları narince okşamaya başlayınca toprakları

bir fırtına çıkar okyanus gibi olan gözlerinin içinde

o zaman şiir bir kayık bense ona tutunan bir çocuk

fırtına ise bu şiirin bedeliydi

ben dalgalara teslim oldukça

ne dünya ne hayat umrumda

çünkü yıldızlarla yarışan gözler yetiyordu bana

bazen her şey olduğu gibi kalsa

ama her hikaye bir kez yazılır anca.

TAHA LALE

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.