Cildi patlamış, künyesi yırtık
İçindekiler dışarı taşmış, bazı yerlerinde karalamalar var
Bıraksan dağılacak dokunsan elinde kalacak
Okumak istesen okunmaz da
Uzak zamanın tadı var insan sahafında
Raflarda yatıp kalkar
Gözünü kamaştırır rutubet
Hasrettir aydınlık sarılmalarına
Sararan tozlar çiseler kimi zaman
Unutulmalar gezinir omuzlarında insan sahafının
Gün olur çekip gider yalnızlığı
Silindi sanır fazla sararmaktan
Adını görür sonra bir kadının dudağında
Çırılçıplak bir arzu uzanır şirazesine
Çıkıverir raflardan insan sahafı
agÂh ensar can
